Lieve allemaal,

We hebben vandaag onze vierde dag gehad in Nieuw Nickerie (afgekort NN). Vandaag is ook de 91ste verjaardag van vader van Iersel. Wij hebben hem vanochtend uitgebreid telefonisch gefeliciteerd. Het gaat gelukkig nog steeds goed met hem en dat geeft ons rust hier ver weg.

Afgelopen zondag hier aangekomen bij een huis, eigendom van het ziekenhuis en gebruikt voor pendelende medisch specialisten uit NL; er waren drie mensen aan het werk om het huis klaar te maken voor bewoning, zoals gordijnen terughangen die gereinigd waren, toen we voorreden met de taxi.We hielpen ook maar mee. De mensen van het ziekenhuis waren hierna spoedig verdwenen; het was tenslotte zondagmiddag.

Wij hebben zelf nog wel enkele uren gewerkt om het geheel schoon te krijgen, met name de vieze keukenkasten. De dagen erna is het huis verder op orde gebracht zoals horren vastzetten met tape zodat het nu redelijk mug- en miervrij is.

Het is nu bijna zover, dat het "ons huisje" is; er ontbreekt nog een werkende airco in "onze" slaapkamer. Daar wordt aan gewerkt. Wij wonen aan een zandstraatje in een leuk huis op palen, met een veranda. Het huis heeft 3 slaapkamers, alle met airco, een woonkamer en keuken; best groot dus. De laatste twee ruimten hebben geen airco maar een tweetal grote ventilators. Rondom ons huis is een strook groen, voornamelijk gras met een kleine papayaboom. Tegenover ons woont in een soortgelijk huis een Nederlands cardioloog die vorig jaar 2 maanden hier was, nu 6 weken. Hij kan hier veel betekenen voor mensen met onbehandelde of slecht behandelde hartaandoeningen. Daar haalt hij ook zijn motivatie uit. We hebben gisteren met hem kennisgemaakt, een Parbo-biri gedronken en daarna een goede Chinees bezocht.

Er zwerven hier veel zwerfhonden door de straten (in álle straten van heel Suriname), die gelukkig niet erg boosaardig zijn. Ze hebben bijna alle een wat droevige oogopslag, een berustende blik. Ook holt er elke dag een kudde schapen door ons straatje met een herder op een bromfiets. Wij hebben naast honden en schapen veel dieren in onze omgeving: gekko's (ook 's avonds aan de binnenmuren van ons huisje, hoe ze binnenkomen???? een raadsel, wellicht onder de deur door), 'n kleine hagedis (30 cm), zg. geelbekken (vogels), mieren, kakkerlakken én we horen horden muizen onder ons dak trippelen en tussen de muren die hol zijn. We vonden de poepjes al in de keukenkastjes.... Op een namiddag twee dagen terug zaten we buiten op onze veranda en we hoorden weer veel getrippel van horden muizen boven ons hoofd en ineens tijdens het schemeren kwam er, tot onze enorme verbazing, zeker een honderdtal vleermuizen op verschillende plaatsen bij de goten onder ons dak vandaan, die weg vlogen om muggen te gaan vangen. Die horen we dus 's avonds en 's morgens rommelen boven ons hoofd. Tegen zonsondergang vliegt de hele kolonie uit om tegen de ochtend weer terug te keren. Nuttige beesten, maar we hadden ze toch liever niet. Er zal helaas ook wel een echte muis tussen de houten wanden zitten...... We zullen wel melding maken bij het ziekenhuis. Het is geen echt fris idee.

Nieuw Nickerie is de derde stad van Suriname met ongeveer 10.000 inwoners. Men woont in leuke maar slechte houten huizen. De stratenstuctuur is gemakkelijk (alles is rechthoekig, zoals New York) dus wij hebben al snel onze weg gevonden. We krijgen ook veel tips hoe we ons verblijf hier de moeite waard kunnen maken. Surinamers zijn goedlachse, vriendelijke mensen. Hier in NN wonen veel Hindoestanen.

Jan Carl is afgelopen maandag begonnen met zijn werk. In zijn witte pakkie op een omafiets naar het ziekenhuis. Heel relaxed. Hij werkt op de poli van 08.00 uur tot 13.00 uur, dat doen alle specialisten. 's Middags is er nog wel een mogelijkheid het operatieprogramma tot 15.00 uur op te rekken. Er werden vele handen geschud van allerlei vriendelijke medewerkers van het ziekenhuis. Op de poli kreeg ik hulp van een vrolijke, goedlachse en giegelende Hindoestaansde assistente. Ik leverde op de OK een doosje met instrumenten af, die ik van mijn voorganger Cees Visser vanuit zijn oude ziekenhuis en van Ria, mijn eigen KNO-oudste van de OK-KNO van het TweeSteden ziekenhuis. Ze vormden een aardige aanvulling op het reeds aanwezige instrumentarium. Ik bekeek tevens de OK-netten met instrumenten voor de operaties as. maandag. Ik werd ook nog aan de directie voorgesteld.

Na het werk lunchen we samen in ons huis, daarna siësta. Het is tropisch warm, vandaag 36 graden (gisteren 34). Dat is dus aanpassen van activiteiten en tempo. Mensen pauzeren ook met regelmaat tijdens hun werk, dat kan niet anders en zij hebben een rustiger werktempo. Gisteren kwam tuinman Wasiman Kromowidjojo (ja, ja, familie vn Naomi !!) van het ziekenhuis het gras maaien. Hij had "bakkabana's" (bakbananen) voor de lunch bij zich met een dun laagje pindasaus die wij móesten proeven, heel erg lekker!! Die bakt iemand naast het ziekenhuis voor 1 SRD (Surinaamse Dollar = 25 cent). Vandaag zelf daar bakkabana's gehaald. Jan Carl was onverwacht vrij omdat men vergeten was om i.p.v. de reeds in NL voor week 1 geannuleerde OK-programma te vervangen door 'n poli. Ik moet natuurlijk zelf mijn eigen OK-patienten op de lijst zetten en daar is wel een week poli voor nodig. Samen een dagje de boel verkend. Wij raken al wat meer thuis.

Vrijdag a.s. is een nationale feestdag: een gedenkdag der Marrons, waarop een vredesverdrag van 1760 tussen de Surinaamse regering met de gevluchte slavenwordt herdacht.

Komende zondag komt Floris van Raalten een weekje bij ons logeren om met Jan Carl in het ziekenhuis te werken en nog wat KNO mee te nemen voor de toekomst.

Mo syi (is Sranatongo (Surinaamse taal) voor Tot ziens).